«باران آرامش»
- 0
«باران آرامش»
کتاب “باران آرامش” یا “سرپناه بارانی”، رمانی عاشقانه نوشته‌ی “جوجو مویز” است که نخستین بار در سال2002 به انتشار رسید. جوجو مویز در این اثر، احساسات صادقانه و کشمکش‌های درونی شخصیت‌های داستانش را در نهایت چیره‌دستی به تصویر می‌کشد.
«داستان از چند زاویه به بررسی احساسات “سابین”، مادر و مادربزرگش می‌پردازد. “کیت” از زمانی که در جوانی، خانه‌ی روستایی‌شان در ایرلند را ترک کرد؛ از مادرش دور افتاد. او از همین رو قسم خورد که همیشه مانند یک دوست در کنار دخترش سابین، باقی بماند، اما تاریخ خود را تکرار می‌کند و حالا کیت با شکافی در حال گسترش میان خود و دخترش مواجه است. سابین می‌خواهد به ایرلند برود تا مادربزرگی را ببیند که مادرش سال‌ها پیش رها کرده است. کیت در عجب است که چگونه کارشان به این‌جا رسید و چه می‌تواند انجام دهد تا شکاف ایجاد شده میان خود و دخترش را اندکی پُر کند. برای “جوی”، دیدن نوه‌اش یک آرزوی بزرگ است. او پس از تجربه‌ی جدایی دردناک از کیت، بسیار دوست دارد که فرصت وقت گذراندن با سابین را داشته باشد، اما سابین که در لندن بزرگ شده، هیچ علاقه‌ای به زندگی روستایی ندارد. در آغاز هیچ چیز طبق انتظار پیش نمی‌رود و جوی مجبور می‌گردد با گذشته‌ای دردناک مواجه شود، اما…»
گزیده‌ای از متن کتاب: «سابین به یاد مادرش افتاد. متحیر بود؛ اما اولین‌بارش نبود که می‌پرسید چرا او مثل پدربزرگ و مادربزرگش نتوانسته یک رابطه‌ی بزرگ و عاشقانه داشته باشد. با حسرت فکر کرد که یک عشق واقعی، عشقی که در سختی‌های تقدیر زنده بماند، عشقی که مثل یک سری از رومئو و ژولیت‌های دهه‌ی۱۹۵۰ از روی چیزهای بی‌اهمیت و دنیوی اوج بگیرد…»
